Spychalski Andrzej Franciszek Bogusław (1927-1983), ps. „Lach” – uczeń, harcerz, żołnierz NOW/AK.
Urodził się 26 maja 1927 r. w Sierakowie. Uczeń Szkoły Powszechnej im. Bernarda Chrzanowskiego w Sierakowie. Harcerz 4 DH im. Stefana Czarneckiego w Sierakowie w stopniu wywiadowcy. Podkomendny phm Czesława Korka. Wysiedlony z rodziną do Milanówka. Tam kontynuował naukę w Szkole Handlowej, której program obejmował również przedmioty humanistyczne. W 1942 r. został żołnierzem milanowskiego 52 plutonu Armii Krajowej i przyjął ps. „Lach”. W połowie 1943 r. przydzielony został do pierwszej drużyny stanowiącej oddział specjalny (OS), w której uczestniczył w wielu zbrojnych akcjach dywersyjnych i odbiorze zrzutów lotniczych. Podczas Powstania Warszawskiego pełnił w Milanówku zadania osłonowe sztabów i radiostacji.
Po zakończeniu wojny zdał maturę w Poznaniu i studiował tam w Wyższej Szkole Inżynierskiej, uzyskując tytuł inżyniera mechanika. Stopień magistra uzyskał na Politechnice Warszawskiej. W latach 1950-1965 pracował w Fabryce Traktorów w Ursusie, skąd przeniósł się do Biura Projektów Przemysłu Samochodowego w Warszawie[1].
8 sierpnia 1960 r. w Pniewach zawarł związek małżeński z Wandą Polasik. Zmarł 22 lipca 1983 r. Pochowany został na cmentarzu w warszawskiej dzielnicy Włochy. Zostawił dwoje dzieci: Dorotę (*1962) i Jacka (*1967).
oprac. J.Ł.
[1] Siedziba BPPS mieściła się przy ul. Barbary.