Maria Manczarska z d. Draheim urodziła się 5 listopada 1919 w Poznaniu. W Poznaniu ukończyła szkołę średnią i rozpoczęła studia w Wyższej Szkole Handlowej, które ukończyła po wojnie.
Do konspiracji przystąpiła w 1940 r. poszukiwana przez Gestapo, w kwietniu 1942 r. została przerzucona do Warszawy, by już w maju włączyć się do walki podziemnej w komórce Pomoc Żołnierzowi w Biurze Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK.
Podczas Powstania warszawskiego znalazła się w 44 kompanii Wojskowej Służby Ochrony Powstania, która została włączona do batalionu „Kiliński” jako 9 kompania. W sierpniu prowadziła , magazyn batalionowy w gmachu Poczty Głównej przy pl. Napoleona.
Po pierwszych bombardowaniach, częściowo zasypana i ranna w nogę, doszła do wniosku, że jeżeli ma zginąć, to na pierwszej linii frontu. Na własną prośbę została 2 września przeniesiona w rejon PAST-y, gdzie zajmowała się sprawami gospodarczymi w tzw. Reducie Królewskiej (domu przy ul. Królewskiej 16). Po kapitulacji, za radą dowódcy, 5 października opuściła Warszawę z ludnością cywilną. Po wielu trudach, angażując się w opiekę nad rannymi, dotarła do Krakowa.
Odznaczona m.in. Krzyżem Walecznych.
Zmarła 30 listopada 2002 roku.
Autor tekstu
Anna Adamska