Pukacki Franciszek (,,Gzyms”, ,,Gwóźdź”)           

Pukacki Franciszek –Cichociemny PS. ,,Gzyms”, ,,Gwóźdź”  vel Sylwester Błażejewski ,vel Jan Konstanty Kobudziński, vel  Marek Korajski(1916-1980) st Major.

Urodzony 29 Stycznia 1916 roku w Wyskoci, pow. Kościański, syn Teofila i Joanny.

Ukończył Gimnazjum Państwowe im. H. Kołłątaja w Krotoszynie. Studiował na wydziale Ekonomiczno-Prawnym Uniwersytetu Poznańskiego w latach 1934-36.

W sierpniu 1936 roku rozpoczął Kurs Podchorążych Piechoty w Ostrowie Mazowiecka-Komorowo.

 Następnie przydzielono go do 60 pp. Uczestniczył w Bitwie pod Bzurą, walkach o Łęczycę, gdzie odznaczono go Virtutti Militari 5kl i w obronie Warszawy.

24 grudnia przekroczył granicę ze Słowacją. Następnie przebywał na Węgrzech,Jugosławi, Francji do 24 czerwca 1940 roku . Trafił do Liverpoolu gdzie pełnił służbę w 4  Brygadzie Kadrowej Strzelców i 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej.

 W kraju został przydzielony do II Odcinka ,,Wachlarza”, następnie szkolił żołnierzy dywersji z Warszawy. W lipcu 1942 roku przybył do Lwowa gdzie wykonał wiele akcji dywersyjnych w trakcie prac konserwatorskich.

Franciszek Pukacki wsławił się w dalszym okresie okupacji min. działaniami przeciwko UPA, biorąc udział w pomocy Polskim miejscowościom zagrożonymi ukraińskim terrorem. Dowodził i brał czynny udział w walkach min pod Oździubytyczem , Turopinem, Pustynką, Firlejem. Jego dywizja została rozbrojona przez Sowietów 25 lipca 1944 roku, 6 września aresztowany przez NKWD i osadzony w Charkowie, po próbie ucieczki przeniesiony do twierdzy Brześć.

,,Gzyms” został zwolniony w 1948 roku. Studiował na UW na wydziale prawa. Od 1972 roku był prezesem Warszawskiego Stowarzyszenia Dawnej Broni i Barwy, a także od 1976-1979 prezesował Zespołowi Historycznemu CC.

Zmarł nagle  4 listopada 1980 r. Odznaczony  dwa razy Virtuti Militari  5 kl.3 razy  Krzyżem Walecznych i Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami.