Życie tych kobiet było ofiarą za wolność innych. Wielu z nas, uczestniczących w tej prelekcji, uświadomiło sobie, że nie można pozwolić, aby zapomniano o tych wydarzeniach. Nenia i Natalia, mimo swego młodego wieku, potrafiły podjąć właściwą decyzję. Dlatego też wielu z nas, młodych, po tej prelekcji oraz wysłuchaniu wierszy Nenii i Natalii, przedstawionych przez grupę „Za kulisami”, zaczęło zastanawiać się nad swoim życiem, swoją postawą wobec Ojczyzny. Poznanie losów tych walczących kobiet, pozwoliło nam zrozumieć sens słów wiersza Nenii:

,„Bo ja się uczę największej sztuki życia:
Uśmiechać się zawsze i wszędzie
I bez rozpaczy znosić bóle,
I nie żałować tego, co przeszło,
I nie bać się tego, co będzie!”

To chyba najważniejsze, a skoro Natalia i Nenia nie bały się tego, co będzie, dlaczego my mamy się bać? Grupa „ Za kulisami” w poruszający sposób przedstawiła wiersze, fragmenty listów obu postaci i uzasadnienie wyroku Neni. Wśród zaproszonych gości nie sposób było nie zauważyć wzruszenia. Również uczniowie z zapartym tchem słuchali wierszy, pisanych w więzieniu, które miały w sobie tyle nadziei. Obie kobiety poświęciły swoje życie dla Polski, nie troszczyły się o własną przyszłość. Chciały tylko, by Polska była znów wolna.

To spotkanie, pokazało nam istotę patriotyzmu, który staje się dzisiaj jednym z pustych pojęć. Uczestnicy tego spotkania patrzą na tę sprawę przez pryzmat życia Nenii i Natalii, które nie bały się walczyć o swoje ideały. Dziś kolej na nas. One umarły, my żyjemy już w wolnej Polsce. Dlatego my, młodzi, musimy zadbać o to, by pamięć o bohaterach tamtych czasów była wciąż obecna w naszym życiu. Dzięki tej prelekcji poznaliśmy kobiety, które nie bały się walczyć. Dowodem na to, że nie jesteśmy obojętni na te czasy, może być lista osób, które chcą wstąpić do Koła Przyjaciół Armii Krajowej, by przekazywać innym pamięć o ofiarach II wojny światowej. Działalność Koła w naszej szkole zainicjowała jedna z nauczycielek, pani Małgorzata Wiater. Tym samym powstanie w Poznaniu trzecie Koło PAK, które pielęgnować będzie pamięć ludziach, dla których dobro Ojczyzny było wartością nadrzędną.

Natalia Miśko, V LO im. Klaudyny Potockiej, kl.2d, rok 2006