Wanda Modlibowska urodziła się 19 listopada 1909 r. w Czachorowie. W 1930 r. wstąpiła do Aeroklubu Poznańskiego. Uzyskała licencję pilota samolotowego, współuczestniczyła w tworzeniu sekcji szybowcowej. Ukończyła kurs akrobacji i lotów bez widoczności. Na szybowcu „Komar bis” ustanowiła rekord świata w długości lotu (24 godz. 14 min.), który to rekord został pobity dopiero przy końcu lat czterdziestych. W czasie kampanii wrześniowej była pilotem łącznikiem w Eskadrze Sztabowej w Warszawie latając na samolocie RWD – 13. Od 1940 r. pracowała w Delegaturze Rządu RP na Kraj jako kurier, a następnie pełniła funkcję kierownika komórki szyfrów i kierownika sekretariatu.
W czasie Powstania Warszawskiego, jako pracownik biura Prezydialnego Delegata Rządu i żołnierz AK, zajmowała się dostarczaniem koniecznej dokumentacji. Po kapitulacji powstania ewakuowana do Pruszkowa.
Aresztowana przez NKWD 4 marca 1945 r. znalazła się w Berezówce pod Uralem, gdzie pracowała m.in. przy wyrębie lasu. W listopadzie 1945 r. uciekła z transportu.
Zamieszkała w Poznaniu wraz z Ewą Korczyńską. Powróciła do pracy instruktora w Aeroklubie. Bezpodstawnie aresztowana pod zarzutem zamiaru przekroczenia granicy państwowej, została skazana na 18 miesięcy więzienia.
Odznaczona m.in. Krzyżem Walecznych.
Zmarła 11 lipca 2001 roku.
Autor tekstu
Anna Adamska