Mieczkowska Halina Maria z d. Kapelska (1899-1973).
Urodziła się 19 kwietnia 1899 w Złotowie, a po roku 1904 przeprowadziła się wraz z rodzicami do Lutomka w powiecie międzychodzkim, gdzie ojciec jej Józef[1] (1858-1945) – dr medycyny i społecznik – objął dzierżawę w dobrach Hektora hr. Kwileckiego. Matką jej była Maria z Plecińskich (1868-1930)[2].
11 września 1922 r. wyszła za mąż za Ludwika Mieczkowskiego (1888-1931), inż. górnictwa, zmarłego tragicznie 17 lutego 1931 r., w następstwie wypadku w kopalni „Knurów”. Po jego śmierci wraz z trojgiem dzieci, przeniosła się do Lutomka, gdzie przyjęła obowiązki administratora majętności, dzierżawionej dotychczas przez jej ojca.
12 grudnia 1939 r. wysiedlona z rodziną[3] do Niepokalanowa, a następnie 27 grudnia 1939 r. przesiedlona do Milanówka. Od października 1940 r. zamieszkała w Warszawie przy ul. Piusa XI nr 46/5. Podczas okupacji była zaangażowana w działalność konspiracyjną. W Powstaniu Warszawskim[4], wraz z córkami, pełniła służbę pielęgniarki w szpitalu PCK. 12 października 1944 r. uczestniczyła w ewakuacji szpitala do Piastowa.
Po wojnie powróciła do Poznania.
Zmarła 7 czerwca 1973 r. i spoczęła w grobie rodzinnym na Cmentarzu Jeżyckim.
Jarosław Łożyński
[1] Więcej informacji nt. społecznej działalności dr Józefa Kapelskiego można znaleźć w SZH 6, s. 100-101 i SZH 8, s. 61-62.
[2] Archiwum SZH.
[3] Ojciec jej, Józef, zatrudniony przez Niemców w szpitalu sierakowskim w charakterze konsultanta, uniknął wysiedlenia. Wraz z nią wysiedleni zostali: brat jej męża Adam i żona jego Wanda, zarządcy majątku w Wituchowie. Adam zmarł w obozie w Niepokalanowie mając lat 55.
[4] http://www.straty.pl/index.php/szukaj-w-bazie (dostęp: 15.09.2013).