Serwański Edward Mieczysław (Mietek, Wojtek)           

Edward Mieczysław Serwański urodził się 13 października 1912 r. w Hamburgu. Studiował na Wydziale Prawno – ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego, równocześnie angażując się w działalność harcerską.

We wrześniu 1939 r. uczestniczył w obronie Warszawy. Po powrocie z Warszawy – do Ostrowa Wielkopolskiego – członek Szarych Szeregów i organizacji „Ojczyzna”. Współorganizował oddziały Delegatury Rządu RP na ziemie wcielone do Rzeszy oraz tajne szkolnictwo.

W 1942 r. został pełnomocnikiem Biura Zachodniego przy Delegacie Rządu RP na Kraj oraz wszedł w skład Kuratorium Wojennego. W drugiej połowie 1943 r. zagrożony aresztowaniem przeniósł się do Warszawy, gdzie pracował w Sekcji Zachodniej Departamentu Informacji i Prasy Delegatury Rządu RP na Kraj oraz w Wydziale Zachodnim Głównej Kwatery Szarych Szeregów, będąc jednocześnie oficerem Korpusu Zachodniego AK.

W Powstaniu organizował odcinek „Attoza” w rejonie ul Elektoralnej na obszarze zgrupowania por. „Ostoi”. Od września 1944 do stycznia 1945 był inicjatorem i kierownikiem akcji pod kryptonimem „Iskra Dog”, dokumentującej zbrodnie hitlerowskie dokonane na żołnierzach i ludności cywilnej w czasie Powstania.

Po wojnie współtworzył Instytut Zachodni w Poznaniu. Aresztowany w marcu 1948 r. przez UBP i skazany na 7 lat więzienia. Zwolniony w 1952 r. na mocy amnestii, wrócił do IZ, w którym pracował aż do przejścia na emeryturę. W 1981 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, był autorem licznych książek, artykułów i rozpraw dotyczących wielkopolskiej konspiracji oraz stosunków polsko – niemieckich.

Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Zmarł 29 sierpnia 2000 roku.

Za zgodą autorów z [Czuwaj wiaro! – Wielkopolanie w Powstaniu Warszawskim]