Buethner - Zawadzka Maria z domu Kęszycka
03-12-1911 r.
Data śmierci:
31-12-1998 r.
Maria Buethner – Zawadzka z d. Kęszycka urodziła się 3 grudnia 1911 r. w Poznaniu. Wychowywała się w rodzinie ziemiańskiej o bogatych tradycjach patriotycznych. Jej ojciec, Daniel Kęszycki był powstańcem wielkopolskim oraz pełnił funkcję oficera – tłumacza przy Komisji Koalicyjnej podczas przeprowadzania plebiscytu na Górnym Śląsku. W latach 1920 – 1922, w czasie powstań śląskich, piastował urząd Konsula Honorowego RP w Opolu.
Maria, ukończywszy Gimnazjum SS Urszulanek w Poznaniu, wyjechała na dwa lata do Włoch, gdzie oddała się swoim zainteresowaniom humanistycznym i doskonaleniu znajomości języka włoskiego. Po powrocie do kraju podjęła studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego, dyplom uzyskała w 1938 r.
Zawarła związek małżeński z adwokatem Lechem Buethner – Zawadzkim i tuż przed wybuchem wojny, razem z mężem i dziećmi, przeniosła się do Warszawy. Maż Marii, zmobilizowany w sierpniu 1939 r., dostał się do niewoli sowieckiej. Uwięziono go w Starobielsku, został zamordowany przez NKWD.
W jej mieszkaniu przy ul. Lądowej znaleźli schronienie wysiedleni z poznańskiego siostra i dwaj bracia. Wszyscy troje włączyli się w działalność Tajnej Armii Polskiej, a mieszkanie Marii zmieniło się z czasem w konspiracyjny magazyn i rozdzielne podziemnej prasy.
W kwietniu 1940 r. brat Stefan został aresztowany i wysłany do obozu w Mauthausen, gdzie po sześciu miesiącach zginął. W listopadzie Gestapo zatrzymało również siostrę Józkę. Osadzona początkowo na Pawiaku, następnie została wywieziona do Ravensbrück i w lipcu 1942 r. została rozstrzelana. Maria do ostatniej chwili zabiegała o zwolnienie Józki, opłacając niemieckich pośredników. Bezskutecznie.
W lipcu 1943 r. podjęła decyzje o rezygnacji z pracy w Szpitalu św. Łazarza, gdzie odbywała staż i przeniosła się do Białobrzegów n. Pilicą. Tam nawiązała kontakt ze strukturami AK. Oficjalną praktykę lekarska łączyła z funkcją lekarza partyzanckiego Okręgu Łódź AK Obwód Rawa Mazowiecka placówka Białobrzegi n. Pilicą.
W 1946 r. otworzyła w Poznaniu gabinet dermatologiczny i jednocześnie objęła stanowisko starszego asystenta w Szpitalu Klinicznym Uniwersytetu Poznańskiego na oddziale dermatologii. Doc. dr hab. Maria Buethner – Zawadzka, oprócz leczenia chorych, zajmowała się pracą naukową. Jako wybitny specjalista dermatolog napisała kilkadziesiąt prac z tej dziedziny. Po przejściu na emeryturę wyjechała do Libii, gdzie współorganizowała specjalistycznie ośrodki leczenia chorób skórnych. Wróciwszy do kraju, sprawowała opiekę dermatologiczną nad bezdomnymi z Domu Opieki Sióstr od Matki Teresy z Kalkuty.
Zmarła 31 grudnia 1998 roku.
Autor tekstu
Anna Adamska
