Dabińska Stefania           

Stefania Dabińska urodziła się 13 września 1913 r. w Krzywiniu, pow. kościański. Uczęszczała do gimnazjum w Wągrowcu, gdzie zdała maturę. Dalej kształciła się na Wydziale Farmaceutycznym Uniwersytetu Poznańskiego. Po uzyskaniu dyplomu podjęła pracę w mosińskiej aptece, zarządzanej przez jej wuja, Stefana Brzezińskiego. Następnie pracowała w Wyrzysku, Wągrowcu i Wielborku, by ostatecznie, z początkiem 1939 r. powrócić do Mosiny.

Gdy z chwilą wybuchu wojny wuj Brzeziński został powołany do wojska, Stefania objęła kierownictwo apteki, które z początkiem 1940 r. przeszło w ręce niemieckie.

29 stycznia 1943 r. Stefania została aresztowana przez Gestapo. Postawiono jej zarzut kradzieży leków i trucizn oraz przynależność do grupy sabotażowo – dywersyjnej Związku Odwetu Okręgu ZWZ – AK Poznań, kierowanej przez poznańskiego lekarza, dr Franciszka Witaszka. Była to prowokacyjna akcja Gestapo („Sache Moschin”), podjęta po wykryciu działalności Wielkopolskiej Komendy Związku Odwetu w Poznaniu i ujawnieniu używania w walce broni chemicznej i bakteriologicznej.

Przeprowadzone w Mosinie i okolicach aresztowania objęły 230 osób, skutkiem czego rozbite zostały w całości struktury konspiracyjne AK i Szarych Szeregów na tym terenie.

Stefania została uwięziona w Forcie VII. W kwietniu Gestapo aresztowało jej matkę i siostrę Mieczysławę, które po krótkim pobycie w Forcie VII odesłano do Oświęcimia. Matka zmarła tam na tyfus. Mieczysława w czasie ewakuacji do obozu w Ravensbrück uciekła z transportu i wojnę przeżyła

Stefania po długim wyczerpującym śledztwie, 20 sierpnia 1943 roku została wysłana do Gross – Rosen. Tam zginęła.

Autor tekstu
Anna Adamska