Urodzony w Berlinie. Był jednym z pięciorga dzieci Stanisława i Anny z domu Pieczka. Wraz z rodziną wrócił do Polski w roku 1921. Zamieszkali w Poznaniu przy ulicy Marchlewskiego 54/10. Był wychowankiem Salezjańskiego Oratorium w Poznaniu przy ul. Wronieckiej 9. Od jesieni 1939 roku należał do tajnej organizacji "Wojsko Ochotnicze Ziem Zachodnich". Został aresztowany przez gestapo w dniu 23.09.1940 r. podczas odmawiania modlitwy różańcowej. Bity w czasie śledztwa, osadzony w policyjnym więzieniu, Forcie VII oraz przy ulicy Młyńskiej. Od 16 listopada 1940 r. jako więzień we Wronkach w pojedynczej celi z napisem określającym przestępstwo: "Hochverrat" (zdrada stanu).
W dniu 23.04.1941 o godz. 8.30 opuszcza Wronki pod eskortą. Został przewieziony do małego więzienia sądowego w Berlinie - Neukölln. Pracował tam - podobnie jak wszyscy - przy lepieniu torebek, kręceniu sznurka, sortowaniu cebuli. Wspólnie z Kolegami pogłębiał życie duchowe codziennymi modlitwami, śpiewami, lekturą T. Kempisa "Naśladowanie Chrystusa". Do Świąt Bożego Narodzenia przygotowywali sie salezjańską nowenną rozpisaną na skrawkach papieru o wymiarach 16 x 13,5 cm.
W maju 1942 r. przetransportowany do ciężkiego więzienia w Zwickau, gdzie Piątka spotkała księdza Henryka Kubika, Benedyktyna z Poznania. Skorzystali z Sakramentu Pokuty. Słuchali codziennej Ewangelii i kazania. W dniu 1 sierpnia 1942 r. skazani zostali na karę śmierci przez zgilotynowanie. Wykonania wyroku Franciszek oczekiwał razem z Kolegami w celi drezdeńskiego więzienia. Wyrok został wykonany w Dreźnie w dniu 24 sierpnia 1942 roku