Glapa Albin           

Albin Glapa urodził się 13 marca 1908 r. w Ostrowie Wielkopolskim jako syn Franciszka i Albiny z domu Król.

Po ukończeniu gimnazjum ostrowskiego, a nastepnie Pańswowej Szkoły Leśnej w Margoninie, w 1936 r. został zatrudniony jako leśnik w Ndaleśnictwie Leszyce, pow. Bydgoski.

Zmobilizowany w 1939 r. walczył  w składzie 15. DP nad Bzura, w bitwie o Płock i o Modlin. Brał też udział w obronie Warszawy, aż do kapitulacji.

 W pażdzierniku 1939 r., po ucieczce z niewoli, przybył do Ostrowa Wielkopolskiego, gdzie podjął pracę w Miejskim Urzedzie Budowlanym.

W marcu 1941 r. został zaprzysiężony do Związku Walki Zbrojnej przez ppor. Antoniego Sobczaka („Jerzy”). Kpt. Wacław Kotecki („Wawrzyn”) powierzył mu organizację wywiadu wojskowego. Stanął  wówczas na czele kilkunastoosobowej grupy informacyjno-wywiadowczej.W ramach tej działalności rozpoznano rozmieszczenie i liczebność wojsk, żandarmerii, policji oraz ugrupowań paramilitarnych stacjonujacych w Ostrowie i okolicy

W opracowanej dokumentacji rejestrowano zakłady przemysłu wojennego, lotniska i magazyny wojskowe oraz ruch transportowy ostrowskiego węzła kolejowego.

Dokonywano także, przy pomocy współpracujacych kolejarzy, likwidacji lub zamiany kart przewozowo- adresowych wagonów ze sprzętem i żywnością, kierownych na front wschodni lub z częściami  strategicznymi (sprzętu i broni), przesyłanymi do innych zakładów.

Wzniecano pozary  wagonów, uszkadzano urządzenia sygnalizacyjne stacji i mechanizmy  parowozów. Od obsługi  kilku niemieckich zakładów  i baz zaopatrzseniowych frontu w Ostrowie i okolicy, składającej się z jenców wojennych oraz często żołnierzy Austriaków, otrzymywano  potrzebne informacje o zaopatrzeniu frontu wschodniego.

W sierpniu 1942 r.  Albin skontaktowany został  z nowym komendantem Okręgu Poznańskiego AK, pulkownikiem Henrykiem Kowalówką („Zrąb”). Otrzymał od niego upoważnienie do objecia  swoją siatką wywiadowczą  terenu całej Wielkopolski południowej oraz do nawiazania  kontaktu z odbudowywaną siecią  w Poznaniu.

W maju 1943 r., po aresztowaniach w szeregach AK w Wielkopolsce, płk Kowalówka zlecił mu  zbadanie przyczyn dekonspiracji. Za posrednictwem swojego informatora-wywiadowcy docieral do dokumentów policjii niemieckiej. Jego śiatka wykryła działalność zdrajców w Ostrowie.

Zimą 1944/45 r. utrzymywał też ostrożne kontakty z wywiadem Armii czerwonej, bez ujawnienia swojej przynalezności do AK.

Od marca 1945 r. wrócił do swojej pracy, obejmując lesnictwo Łąkociny w Nadleśnictwie Glisnica.

W lipcu 1973 r. przeszedł na emeryturę. Pracował nadal  społecznie w organizacji kombatanckiej.Zmarł 1 lipca 1992 r., pochowany został na cmentarzu w Ostrowie Wielkopolskim przy ul. Generała Bema.

Opracował: Edmund Jakubek