Nuszkiewicz Ryszard (,,Powolny", ,,Lach")           

Nuszkiewicz Ryszard –Cichociemny PS.  ,,Powolny”, ,,Lach”  vel Tadeusz Klimek ,vel Ryszard Janowski vel Ryszard Horyński, (1919-1983) st. Major piechoty.

Urodzony  1 Stycznia 1919 roku  w Grzegorzewie k. Piły, syn Weroniki i Stanisława.

Ukończył Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza we Wrześni. Od 1937 roku w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Kaliszu, następnie wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowii Mazowieckiej aż do wybuchu wojny.

We wrześniu 1939 roku razem z 6 Pułkiem Strzelców Podhalańskich odbył Kampanię Wrześniową we wschodniej części Rzeczpospolitej. W trakcie K.W. mianowany podporucznikiem.

Po udanej przeprawie min. przez Włochy dotarł do Francji gdzie 14 marca 1940 roku został dowódcą plutonu karabinów maszynowych, w ramach 1 Dywizji Grenadierów broniącej linii Maginota, za co został odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych i Croix de Guerre ze srebrną gwiazdą. Po upadku Francji uciekł do Vichy. Podczas próby przekroczenia granicy francusko-hiszpańskiej  został aresztowany przez straż graniczną, szczęśliwie uciekł z więzienia i powrócił do Francji. Skąd ponownie udał się do Hiszpanii, i przez Portugalię dotarł do Dunfermline(Wielka Brytania). W maju 1942  Ryszard Nuszkiewicz zgłosił się do służby w kraju, odbył kursy przygotowawcze : szturmowy, spadochronowy i wywiadu. W trakcie pobytu w W.B. mianowany porucznikiem ze starszeństwem.

 W kraju po aklimatyzacji w Warszawie objął stanowisko oficera operacyjnego .

 Zajmował się między innymi ,,rozbrojeniówką” , zabił w akcji M. Pankowa, brał udział w nieudanym zamachu na pociąg wiozący Hansa Franka do Lwowa. Wziął także udział w przygotowaniach do odbicia  cichociemnego Józefa Spychalskiego ,,Lutego” i w zamachu na dowódcę SS w Krakowie generała Koppe.  Wyszkolił cztery oddziały partyzanckie.  Od lipca 1944 roku już jako kapitan, został zastępcą Samodzielnego Partyzanckiego Batalionu ,,Skała”.  Walczył min. pod Sadkami, Moczydłem i Zaraszynem. Za wyprowadzenie baonu z okrążenia pod Złotym Potokiem odznaczony Virtuti Militari 5kl. W listopadzie 1944 powrócił do funkcji inspektora dywizji, którą pełnił do końca działalności czyli lutego 1945 roku.

W czerwcu 1945 aresztowany przez UB.

Po wojnie napisał min. : ,,Zamach na pociąg Hansa Franka” , ,,Dynamit”, ,,Ze wspomnień o cichociemnych” ,,, Uparci” .

Odznaczony  Virtuti Militari 5 klasy, 4 krotnie Krzyżem Walecznych, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami, i Croix de Guerre ze srebrną gwiazdą

Umarł 31 grudnia 1983 roku.