Bota Franciszek Alfons           

Bota Franciszek Alfons (1900-1974) – oficer rezerwy WP, żołnierz ZWZ/AK.

Urodzony 10 października 1900 r. w Poczdamie jako syn Walentego – piekarza i Otylii. Rodzice jego w roku 1919 zakupili dom w Międzychodzie i uruchomili w nim piekarnię.
Absolwent średniej szkoły rolniczej i najprawdopodobniej Szkoły Podchorążych Wojsk Łączności w Zegrzu. Rocznik Oficerski Rezerw z 1934 r. ujmuje go jako figurującego w rejestrach PKU w Szamotułach z przydziałem do 7 batalionu telegraficznego. Na liście starszeństwa, wśród oficerów łączności z 1 lipca 1925 r. zajmuje pozycję 12. Po śmierci ojca w 1937 r. prowadził z matką piekarnię w Międzychodzie.
Uczestnik Kampanii Wrześniowej 1939 r. w randze porucznika rezerwy  w szwadronie  łączności Wielkopolskiej Brygady Kawalerii. Obrońca Warszawy. Wzięty do niewoli i osadzony w Oflagu XIB – Braunschweig pod nr 596. Zwolniony 6 grudnia 1939 r. Wraz z rodziną został w grudniu 1939 r. przesiedlony do Sierakowa, gdzie otrzymał nakaz pracy w charakterze księgowego w cegielni. Tam nawiązał kontakt z Bogdanem Dąbrowskim „Kretem” i wszedł w skład tutejszych struktur ZWZ/AK . Aresztowany 8 sierpnia 1944 r. w swym mieszkaniu w sierakowskiej cegielni, został pieszo doprowadzony przez 4 uzbrojonych SS-manów na posterunek żandarmerii przy obecnej ul. 8-Stycznia 4. Od 9 sierpnia do 3 listopada był więźniem obozu pracy wychowawczej (AEL) w Żabikowie (nr.18 096), gdzie przebywał kolejno w celach H2, K3 i J1, zakwalifikowany jako więzień polityczny. Następnie przetrzymywany w więzieniu w Inowrocławiu i KL Neuengamme (nr 70 487). Wyzwolony w maju 1945 r. przez wojska brytyjskie. Na terenie byłego obozu zaangażował się w pracę oświatową, kulturalną i charytatywną na rzecz byłych współwięźniów. Powrócił do Międzychodu w październiku 1945 r. W latach powojennych organizował i administrował Państwowymi Gospodarstwami Rolnymi, m.in. w Gorzycku, gdzie był kierownikiem gospodarstwa, a później pracował jako planista w Kombinacie PGR Kwilcz. Po przejściu na emeryturę pozostał w Kwilczu, gdzie po długotrwałej chorobie zmarł 20 marca 1974 r. Został pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu (pole 6 kwatera 4).
Ożeniony był z Teodorą Bayer (1901-1980) z Warszawy.  
Mieli 2 córki: Krystynę Gawrońską (*1927) i Teresę Forecką (*1933) – lekarza.

Opr. JTŁ

Źródła:
1. „W konspiracji wielkopolskiej 1939-1945” opr. Zenon Szymankiewicz s. 37, 41.
2. Relacje ustne i dokumenty Inspektoratu AK „Zachód”.
3. „Sierakowskie Zeszyty Historyczne” 4, sierpień-wrzesień 2009, s. 149.
4. „Sierakowskie Zeszyty Historyczne” 9, listopad 2012, s. 36, 42, 54 i 56.
5. http://www.straty.pl/index.php/szukaj-w-bazie
6. Dokumentacja p. Tadeusza Liberkowskiego.
7. Relacja p. Elżbiety Sroki z Kwilcza zebrana przez Monikę i Marcina Lehmann.
8. Fotografia i relacja córki Teresy Foreckiej z Poznania.
9. http://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html
10. Mierzwicki Cz. ps. „Adam” – Wspomnienia – tekst dotychczas niepublikowany, s. 4. Kopia rękopisu w posiadaniu Redakcji.